تفاوت دیسک و آرتروز گردن
تفاوت استئوآرتریت گردن یا آرتروز گردن با دیسک گردن
آرتروز زمانی رخ می دهد که غضروف محافظ در مفصل شروع به شکستن می کند و دیگر حرکت صاف بین استخوان ها را تسهیل نمی کند ، که در نهایت می تواند منجر به متورم شدن و دردناک شدن مفصل شود. هنگامی که این وضعیت در ستون فقرات گردنی ایجاد می شود ، به آن استئوآرتریت گردنی یا آرتوروز گردن می گویند.
مفاصل فاست ، بخش کلیدی انعطاف پذیری ستون فقرات هستند. دو مفصل کوچک در پشت هر سطح مهره ها (یکی به سمت راست و دیگری به سمت چپ) قرار دارند ، که امکان حرکت محدود به جلو ، عقب و پیچشی را فراهم می کند. در ستون فقرات گردنی ، به این مفاصل مفاصل گردنی می گویند.
مفصل فاست از غضروف سخت و در عین حال صاف تشکیل شده است که از قسمت پشتی استخوان های مهره محافظت می کند. مفصل در یک کپسول محافظ محصور شده است و درون این کپسول مایع سینوویال وجود دارد که به نوعی مفصل را روغن کاری می کنند.
هنگامی که غضروف شروع به از بین رفتن می کند ، استخوان شروع به مالیدن روی استخوان دیگر می کند که می تواند رشد بیش از حد استخوان را تسهیل کند که به عنوان خار استخوانی (استئوفیت) شناخته می شود. مالیدن استخوان به استخوان می تواند باعث التهاب و درد شود. علاوه بر این ، قطعات اسخوان و غضروف ممکن است شکسته شوند و در مایع سینوویال کپسول مفصلی شناور شوند ، که می تواند منجر به التهاب و ناراحتی بیشتر شود.
عوامل مختلفی در ایجاد آرتروز گردن نقش دارند مثل
- ژنتیک : برخی شواهد نشان می دهد که آرتروز می تواند بصورت ارثی ایجاد شود. بنابر این می توان نتیجه گرفت ، برخی افراد از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به غضروف هایی هستند که زودتر از بین می روند.
- جراحت : اگر مفصل آسیب ببیند مانند پارگی در غضروف و جراحت که باعث می شود مفصل یا کپسول محافظ مفصل ، ملتهب تر شود و غضروف زودتر فرسوده شود. آسیب های مفاصل می تواند به روش های مختلفی مانند زمین خوردن یا هنگام شرکت در یک ورزش اتفاق بیفتد .
- برخی از مشاغل : مشاغلی که شامل حرکات تکراری زیاد یا بلند کردن اجسام سنگین هستند ، می توانند فشار بیشتری بر ستون فقرات گردن وارد کنند.
- اضافه وزن : افرادی که اضافه وزن دارند زودتر به آرتوروز مبتلا می شوند ، از جمله در ناحیه گردن. وزن بیشتر به معنای فشار بیشتر بر مفاصل است ، اما احتمال دیگر میتواند این باشد که افراد دارای وزن اضافی ممکن است التهاب مخرب تری را تجربه کنند.
به طور معمول ، شش دیسک گردنی ژل مانند بین مهره های ستون فقرات گردنی وجود دارد که ضربه را جذب می کند. بیماری دژنراتیو دیسک گردن ، یکی از علل شایع گردن درد و درد ناشی از بازو است. این بیماری زمانی ایجاد می شود که یک یا چند دیسک در ستون فقرات گردنی به دلیل ساییدگی و پارگی شروع به شکستن کند.
در کودکان ، دیسک ها حدود 85% از آب هستند. دیسک ها بطور طبیعی در طول فرآیند پیری شروع به از دست دادن هیدراتاسیون می کنند. برخی تخمین ها نشان می دهند که محتوای آب دیسک معمولا تا سن 70 سالگی به 70 درصد کاهش می یابد ، اما در برخی افراد دیسک می تواند با سرعت بیشتری هیدراته خود را از دست بدهد.
از آنجایی که دیسک هیدراته خود را از دست می دهد ، بیشتر مستعد ترک و پارگی می شود. دیسک قادر به ترمیم واقعی خود نیست زیرا منبع خون مستقیم ندارد. به این ترتیب ، پارگی دیسک یا بهبود نمی یابد یا بافت اسکار ضعیف تری ایجاد می کند که پتانسیل شکستن مجدد را دارد.
بازگشت